ગુડ બાય કેરાલા–પુઈવરટ્ટે કેર્લા !

પ્લેનમાં બેઠાં બેઠાં, મુંબઈની સરખામણીએ તદ્દન નાના ને સાદાસીધા કોચીનના એરપોર્ટ પર નજર નાંખતાં અમે કેરાલાને બાય બાય કર્યું. ‘પલ્લવીબેન, આપણે થોડું આંડુગુંડુ હીખી લેતે તો મજા આવતે.’

‘કંઈ નીં, તમે જ કે’તા છે ને કે, અ’વે તો કેથ્થે જવાની હો જરૂર નીં. ઘેરબેઠાં ગુગલ પર જ બધું મલી રે’ય. તો તમે ઘેરે બેહીને હીયખા કરજો. ને થોડું મને હો કે’તા રે’જો.’

‘તેમાં હું ? ચાલો નીં, અ’મણાં જ જોઈ લઈએ.’

‘ચાલો એક નવી ભાસા હીખીએ, જેને હંમેસા દૂરથી જ રામરામ કઈરા છે. આપણી ગુજરાતી એટલી હેલ્લી કે, આ લોકો થોડા દા’ડામાં જ હીખી લેય ને આ લોકોની ભાસામાં એવું તે હું છે કે, કોઈ હીખવા જ નીં માંગે ? કેરાલાની બોલાતી ભાસાઓમાં મલયાલમ મુખ્ય આવે. એટલે ચાલો, પેલ્લાં મલયાલમ હીખવાની કોસિસ કરીએ.’

‘હૂ –કોણ ? એટલે ‘આરુ’–અરે ! આ તો તારુ–મારુ–સારુ–ખારુ જેવુ થીયુ !

‘વૉટ–સું ? એટલે ‘એન્થુ’– એન્થુ તો આજકાલનાં પોઈરાં બો બોલે તે સબ્દ. બો મહત્વાકાંક્સી  ને તે.’

‘હાઉ ? કેવી રીતે ?’ એટલે ‘એન્ગીને’. જો ઉચ્ચાર ખબર નીં ઓ’ય તો સ્પેલિંગ એન્જિન છે !

‘હાફ એટલે આરા.(અમે હારા ને તમે હારા તે.) ને ક્વાર્ટર એટલે કાલ. આપણે તો કાલ એટલે કાલે હો ને તોણ કાળ હો. ભૂત, ભવિસ્ય ને વર્તમાન !. આ બધો બો ગોટારો થાય. મલયાલમ, ઈંગ્લિસ ને ગુજરાતી ! તોણ ભાસા ભેગી થાય તો કેવી મજા આવે. અ’જુ જોઈએ.’

‘ડુ યુ સ્પીક ઈંગ્લિસ ? તમે ઈંગ્લિસ બોલો છો ? એટલે ‘નિંગલ ઈંગ્લિસ સમ્સકારીકુમો’...બાપ રે !

‘આઈ ડોન્ટ સ્પીક ઈંગ્લિસ. હું ઈંગ્લિસ નથી બોલતી. એટલે, એનિક્કુ ઈંગ્લિસ પારાયન એરીયિલ્લા.’

‘ભઈ, તમે આ બધી પારાયણ રે’વા દેઓ. તમે ઘેરે જઈને ડાયરી બનાવજો ને મને મોકલજો. મન થાય તો હીખા નીં તો અ’વે પાછા કાં આપણે વરી અં’ઈએ આવ્વાના ? ચાલહે નીં હીખા તે હો. ડાક્ટર બનેલી ત્યારે હો ભારી નીં લાગેલું એટલુ ભારી લાગતુ છે આ બોલવાનુ. આપણે હો ને આ ઈંગ્લિસવારા હો ટૂકમાં પતાવે ને આ લોકો તો કેટલુ લાંબુ લાંબુ બોલે ! બાપ રે !’

‘ઊભા રે’ઓ, નાલ્લા નાલ્લા સબ્દ હો છે. આપણે તે હીખીએ તો હો ચાલે. સૉરી ને થૅંકયૂ ને પ્લીઝ જેવા. જોવા છે ?’

‘હારુ ચાલો, ટાઈમ પાસ કરીએ બાકી મને તો યાદ નીં રેહે.’

‘તો અં’ઈએ કોને યાદ રે’વાનું ? આ તો બે ઘડી ગમ્મત. ભવિસ્યમાં જો આપણે ચીન કે જાપાન જઈએ તો આવા નાલ્લા નાલ્લા સબ્દ હીખેલા ઓ’ય તો કામના.’

‘તાં હો મલયાલમ બોલે ?

‘નીં રે, જાં જાય તાંની ભાસાના સબ્દ. હું તમે હો ’

‘જો, હેલ્લો એટલે નમસ્કારમ બોલાય. આ તો હેલ્લુ જ છે.’

‘પછી, ગુડ મોર્નિંગ એટલે સુપ્રભાથમ ને ગુડ નાઈટ એટલે શુભરાથ્રિ. (ત ને બદલે થ ! થમ ને થ્રી !)

‘થૅંક યૂ એટલે નન્ની ને પ્લીઝ એટલે દયાવયી.’ (નન્ની એટલે આપણે નીં નીં એમ બોલીએ ને તેવુ ને દયા કરો ને બદલે દયા આવી યાદ રાખવાનું.)

‘વેલકમ એટલે સ્વાગથમ ને આઈ એમ સૉરી એટલે ક્ષમિક્કાનમ.’ (ક્ષમા કરો જેવુ)

‘સી યૂ સુન એટલે પીન્નેકાનમ.’ (કાનમાં પીન નહીં નાંખ.)

‘ગુડ બાય એટલે પુઈવરટ્ટે.’

‘તો ચાલો, હવે કેરાલાને ગુડ બાય કહી દઈએ. પુઈવરટ્ટે કેર્લા.’

પાછળથી એર હૉસ્ટેસનો અવાજ આવ્યો હસતાં હસતાં, ‘પુઈવરટ્ટે.’